The Twa Dogs (第4/5页)

  some rascal's pridefu' greed to quench,

    wha thinks to knit himsel the faster

    in favour wi' some gentle master,

    wha, aiblins, thrang a parliamentin,

    for britain's guid his saul iin—

    caesar

    haith, lad, ye little ken about it:

    for britain's guid! guid faith! i doubt it.

    say rather, gaun as premiers lead him:

    an' saying ay or no's they bid him:

    at operas an' plays parading,

    ming, gambling, masquerading:

    or maybe, in a frolic daft,

    to hague or calais takes a waft,

    to mak a tour an' tak a whirl,

    to learn bon ton, ahe worl'.

    there, at vienna, or versailles,

    he rives his father's auld entails;

    or by madrid he takes the rout,

    tuitars a wi' nowt;

    or down italian vista startles,

    whore-hunting amang groves o' myrtles:

    then bowses drumlie german-water,

    to mak himsel look fair an' fatter,

    an' clear the sequential sorrows,

    love-gifts of ival signoras.

    for britain's guid! for her destru!

    wi' dissipation, feud, an' fa.

    luath

    hech, man! dear sirs! is that the gate

    they waste sae mony a braw estate!

    are we sae foughten an' harass'd

    fear to gang that gate at last?

    o would they stay aback frae courts,

    an' please themsels wi' try sports,

    it wad for ev'ry ater,

    the laird, the tenant, an' the cotter!

    for thae frank, rantin, ramblin billies,

    feint haet o' them's ill-hearted fellows;

    except for breakin o' their timmer,

    or speakin lightly o' their limmer,

    or shootin of a hare or moor-cock,

    the ne'er-a-bit they're ill to poor folk,

    but will ye tell me, master caesar,

    sure great folk's life's a life o' pleasure?

    nae cauld nor hunger e'er  steer them,

    the very thought o't need hem.

    caesar

    lord, man, were ye but whiles whare i am,

    the gentles, ye wad ne'er envy them!

    it's true, they need na starve or sweat,